‘Ze applaudisseren nog net niet bij het uitstappen’

Thema: Verandering Geplaatst op: 31 augustus 2021

Anne Blokland (62) werd na 33 jaar NN boventallig. Bij toeval werd hij drie jaar later buschauffeur. “Na drie jaar solliciteren vroeg iemand me: ‘Jij hebt toch een groot rijbewijs? Er zijn buschauffeurs nodig.’ In mijn diensttijd had ik wel eens een kleine vrachtauto gereden. Toch maar rijlessen genomen en al snel had ik een baan op de bus. Het contact met de mensen is gewoon erg leuk. Ze applaudisseren nog net niet als ze de bus verlaten, maar zeggen wel meestal ‘bedankt’. Het werk zelf is best individueel: samenwerken doe je vooral op smalle dijkjes, als je een andere bus tegenkomt. Nee, de status mis ik niet. Als er kinderen staan te zwaaien naar m’n bus van 18 meter, voel ik me net Sinterklaas.”

Richting geven

“Eigenlijk had ik een baan vinden al een beetje opgegeven. Ik was 56 en dacht: dan haal ik mijn pensioen naar voren. Op de planner van Pensioenfonds ING, zag ik dat ik een heel eind kwam. Ik weet dat ik vandaag kan stoppen. Dat geeft rust en ik vind minder geld geen probleem. Het maakt je onafhankelijk. Want mijn werktijden zijn wel minder prettig. Het is soms heel vroeg, of soms heel laat. Dat wordt lastiger als je ouder wordt. Als sponsor van onze studerende kinderen kijk ik hoe lang werken echt nodig is.

Mijn tip

Als je wilt of moet stoppen met werken, kijk dan op tijd naar je lasten en je inkomsten en ga daartussenin puzzelen met de planner. Daarmee kun je richting geven aan je leven.“

Gerelateerde berichten

Naar het nieuwsoverzicht

U chat met:

Chat offline

Tijdens werkdagen kunt u met ons chatten tussen 8.30 en 17:00

Chat

Welkom bij onze chat

1 medewerker online >

Uw waardering is verstuurd Het gesprek is beëindigd Uw bericht kon niet verstuurd worden, probeer de pagina opnieuw te laden.