‘Houd rekening met het onverwachte, kijk wat er geregeld is voor je nabestaanden’

“We waren 51 jaar getrouwd en hadden net een reis naar Israël uitgestippeld. Die middag zegt mijn vrouw: ‘Ik heb pijn in mijn buik.’ Elke dag werd het erger. Het bleek de alvleesklier en niet meer te opereren. Een erg slechte tijd. We gingen er gewoon vanuit dat we met ons tweetjes oud zouden worden. Toevallig hadden we wel een jaar eerder het onderwerp ‘begrafenis’ besproken. Maar ik dacht altijd dat ik eerder zou gaan.”

Je bent áltijd alleen

“Dat zie ik echt als een groot probleem. Voor veel ouderen. Je praat niet meer over wezenlijke dingen. Ook ga je langzaam naar een rustiger leven. Inmiddels is wel de geschiedenisleraar in me ontwaakt. Zo nam ik de fotograaf mee naar het stadje Batenburg aan de Maas en heb hem verteld over de ontstaansgeschiedenis van ons land. Ik doe ook vrijwilligerswerk bij de kerk. Maar het is niet meer zoals vroeger. Toen zat ik naast mijn werk in de OR, bij cao-onderhandelingen, bij het Sociaal Fonds, noem maar op. Tot ik 61 jaar en 9 maanden was. Toen ben ik gestopt met werken. Ik kan me nu niet meer voorstellen hoe ik het deed. Als je jong bent, denk je dat je altijd alles blijft kunnen.”

Mijn pensioen is goed

“Ik vind het wel jammer dat er geen kerstpakket meer is. Dat was een mooie blijk van erkenning. Ik heb altijd goed aan mijn pensioen gedacht. Dat moet ook wel als je zelf in het vak zit. En ook voor het geval mijn vrouw alleen was komen te staan. Ik zou echt tegen iedereen willen zeggen: houd rekening met het onverwachte. Kijk wat er is geregeld voor je nabestaanden, praat er samen over. Mensen denken liever niet na over de minder leuke kanten van het leven. Ook wij hadden nog veel willen doen samen. Nu denk ik: wat we samen hadden in ons leven was ons gegeven. En ik denk dat het daarbij moet blijven.“

Mijn tip

Bereid je voor op het onverwachte. Lees eens wat er geregeld is bij een overlijden.